2006 Περιοδικό Passport

Ποιο είναι το πρώτο ταξίδι που έχει εντυπωθεί στη μνήμη σας;

Τα πρώτα μου ταξίδια έγιναν με τη μητέρα μου. Ξεκίνησαν όταν ήμουν 11 μηνών και κράτησαν μέχρι τα δεκαοχτώ μου χρόνια. Κάθε Καλοκαίρι ξεκινούσαμε από την Κύπρο για να δούμε τους συγγενείς στη Μακεδονία. Έτσι συνέδεσα το ταξίδι με τη συνάντηση. Ταξιδεύω για να συναντήσω ανθρώπους και τον εαυτό μου μέσα από αυτούς. Στις πρώτες μου αναμνήσεις ανήκουν οι σοκολατίνες της Ολυμπιακής, τα χωράφια με τα καπνά, τα καλαμπόκια, τα κρεμμύδια, τα ξαδέρφια μου, το τρένο, το βαπόρι, τα νερά στον κήπο της Δράμας, οι κάμποι του Καλού Αγρού. Η Ελληνική τηλεόραση, ο Άσσος φίλτρο, το τηλέφωνο στο καφενείο. Η Χαλκιδική, τα τραγούδια στο ραδιόφωνο, η Μερέντα (στην Κύπρο δεν είχε), το κατσικίσιο γάλα, ο ταξιτζής Καβάλα – Θεσ/νίκη που σταμάτησε "προς νερού του". Εκφράσεις άγνωστες, άλλες μυρωδιές, άλλο το χρώμα της θάλασσας. Τα πρώτα τσιγάρα με τη Γερμανίδα φίλη της ξαδέρφης μου, ο Λευκός Πύργος, τα μπλε γυάλινα ψαράκια στο πανηγύρι, οι Μικρασιάτες τουρκόφωνοι φιλοβασιλικοί συγγενείς να δακρύζουν με τουρκικές βιντεοκασέτες. Όλα μαγικά, κάθε χρόνο καινούργια, να αλλάζουν, να αλλάζω κι εγώ και να συναντιώμαστε κάθε Καλοκαίρι.

 

Tαξιδεύετε κυρίως για λόγους επαγγελματικούς, ή αυτό εξακολουθεί να αποτελεί για εσάς τρόπο αναψυχής;

Μα, το επάγγελμά μου είναι από μόνο του ένας τρόπος αναψυχής. Ακόμα λοιπόν κι όταν ταξιδεύω "για δουλειά", πάω κάπου για να τραγουδήσω. Και φροντίζω πάντοτε να περάσω αρκετό χρόνο στο νέο μέρος, ώστε να προλάβω, όχι μόνο να δω κάτι, αλλά να το ζήσω, έστω για λίγο. Προτιμώ να είμαι ταξιδιώτης, όχι τουρίστας. Εκτός τραγουδιού ταξίδεψα στο Νεπάλ, την Ινδία, τις Φιλιππίνες, την Ανατολική Ευρώπη, στην Αυστρία, τη Βρεττανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, τη Φινλανδία. Μέσα απ' το τραγούδι, στην Αίγυπτο, την Αργεντινή, τη Γεωργία, τις ΗΠΑ, την Ισπανία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Ρουμανία και άλλες χώρες. Τώρα φεύγω για Αυστραλία. Δεν ξεχωρίζω μέσα μου τα ταξίδια σε επαγγελματικά και μη.

 

Ποιος προορισμός υπήρξε σταθμός στη ζωή σας;

Η Αθήνα, το Φθινόπωρο του 1989 και πιο πρόσφατα η Αγία Πετρούπολη. Και στις δύο πόλεις πήγα για λόγους σπουδών.

 

Ποιοι τόποι σάς γοητεύουν και γιατί;

Μου αρέσουν οι τόποι – και οι άνθρωποι – που δεν αισθάνονται καμιά υποχρέωση ούτε να διαφέρουν, ούτε και να μοιάζουν με τους άλλους. Αυτοί που κρατάνε τις ιδιαιτερότητές τους, χωρίς να τις κραυγάζουν και χωρίς να τις κρύβουν. Χωρίς να τις εξαργυρώνουν και να τις εξευτελίζουν πουλώντας τις σε ποσότητες κιτς υπερβολής, αλλά και χωρίς να αισθάνονται την υποχρέωση να τις εξαφανίσουν στ' όνομα πιο μοδάτων επιρροών.

 

Tο ταξίδι αποτελεί για σας μια μοναχική περιπέτεια ή το να το μοιράζεστε πολλαπλασιάζει την έντασή του;

Μου είναι πιο ευχάριστο να ταξιδεύω με παρέα και πιο σημαντικό να ταξιδεύω μόνος.

 

Πώς συνδυάζονται, στη δουλειά και τη ζωή σας, οι μουσικές με τις ταξιδιωτικές σας διαδρομές;

Με τη μουσική συμβαίνει το εξής μαγικό: Ταξιδεύεις κλεισμένος στο σπίτι σου γράφοντας ένα τραγούδι και μετά αυτό το ίδιο τραγούδι ανοίγει την πόρτα του δωματίου σου και σε ταξιδεύει σ' όλο τον κόσμο. Το γράφεις σε απόλυτη μοναξιά και σου χαρίζει τόσους ανθρώπους να το μοιραστείς!

 

Ποιο ταξίδι επιθυμείτε να κάνετε και ακόμα δεν βρήκατε τις συνθήκες να το πραγματοποιήσετε;

Από μικρός ήθελα να γυρίσω όλο τον κόσμο. Κυριολεκτικά όλο. Κάθε πόλη, χωριό, ερημιά, δρόμο, μονοπάτι, λιβάδι, βουνό, ποτάμι, κάθε θάλασσα και κάθε γειτoνιά. Και, αν ήταν δυνατόν, να ζήσω μερικά τουλάχιστον χρόνια στο κάθε ένα απ' αυτά τα μέρη. Λέτε να τα καταφέρω;


Πίσω